Kankerzooi!

Op 23 maart 2020 heb ik een afspraak met dr. Luiten. Hij stelt voor om een borstbesparende operatie te doen. Ik ben het meteen met hem eens. Het lijkt erop dat hij het niet gewend is dat mensen het zo snel met hem eens zijn, want hij begint zijn keuze uitgebreid te onderbouwen. Vrouwen willen graag het zekere voor het onzekere en denken dat het veiliger is om de borst in haar geheel te verwijderen, maar uit onderzoek is gebleken dat dit niet zo is. Amputatie is geen garantie dat de kanker niet terug komt. Bij een borstbesparende operatie is er procentueel zelfs minder kans dat de kanker terugkeert. Waarom een atoombom gebruiken als we het ziekenhuis ook met een gewone bom kunnen platleggen. Ik knik … en geef nogmaals aan dat ik heel graag een borstbesparende operatie wil … ik zit daar wederom zonder Robert en de dokter maakt een tekening op de computer … hij laat zien wat hij wil gaan doen. Hij laat een stilte vallen, kijkt mij aan en vraagt of ik het allemaal snap. Ja, ik snap het …

De scan vd long op 16/04 wordt verschoven naar eind april omdat de chemo nog een tijdje doorwerkt. Ik vind het goed. Fijn dat we bijna zover zijn dat we gaan opereren. Nou ja, ik hoef dat gelukkig niet te doen. Maar wel tijd dat de MF’ers verwijderd gaan worden. Dan wordt er ook een MRI vd borst gemaakt. Aan de hand van die uitslagen, wordt de verdere behandeling bepaald... ergens ben ik een heeel heeel klein beetje bang dat die twee tumoren ineens heel boos gaan uitzaaien. Zo van HAAA HAAA, WAT DACHT JIJ NOU!! Uit de scan blijkt dat de longtumor iets kleiner is geworden, maar niet zo spectaculair als collega tumor in de borst. Dr Heinz belt mij om te vertellen wat in het overleg besproken is … Omdat een operatie altijd een risico met zich mee brengt en ze ivm Corona ieder risico willen vermijden, is de kans groot dat ze de long gaan bestralen in plaats van opereren. Klinkt op zich logisch, ik wil ook geen onnodig risico lopen en vertrouw erop dat al die doktoren in dat teamoverleg h

26 februari 2020 chemo 5#12 alle controles gehad, de eerst 2 zakjes, tegen misselijkheid en allergische reactie, zitten erin en ineens begin ik te rillen … zomaar vanuit het niets en echt niet te onderdrukken … De verpleger meet nogmaals mijn temperatuur. Die is iets omhoog gegaan … 36.9 … Zouden dit misschien de koude rillingen zijn? Waarvan ze zeggen dat ik dan meteen naar het ziekenhuis moet komen? Gelukkig ben ik daar al … de verpleegkundige komt mij heel lief een deken brengen. Toen ze het vóór alle chemo’s hadden over koude rillingen, vroeg ik mij al af wat dat zou zijn en of ik het wel zou herkennen. Ik voel me meteen gerustgesteld … ja hoor, dat herken je meteen. Ik lig echt vreselijk te rillen, voor mijn gevoel schudt de hele stoel waar ik in zit en kan ik er ieder moment uit rillen …. Ook mijn temperatuur gaat omhoog …. Toen ik binnenkwam was het 36.3 en ineens zit ik op 37 … not good … 37.6 … dit is niet de bedoeling … 38 … en hoppaaa … 38.9 [teleurstellende muziek] De ve